Galapagos dag 1: Baltra en Santa Cruz

Lieve allemaal,

Zondag 23 maart ging de wekker al vroeg...om 3.50 uur om uiteindelijk om 7.10 uur te vliegen naar de Galapagos.
Circa 1.200 km uit de kust zagen we de Galapagos eilanden opdoemen. We landden in een soort woestijn dan wel maanlandschap op Baltra. Daarna op naar de boot (Guantanamera) om te lunchen en kennis te maken met de andere passagiers en de crew waar we de komende 7 nachten mee rondtoeren.

De Galapagos eilanden zijn ontstaan door het bewegen van twee oceanische platen t.o.v. elkaar, waarbij de gehele Galapagos één vulkanische hot spot vormt. 
De meeste gebieden op aarde hebben ooit ergens aan een ander gebied vastgezeten waardoor te herleiden is waar flora en fauna vandaan kwamen. De Galapagos eilanden hebben echter nooit ergens aan vast gezeten; zij zijn midden in de oceaan ontstaan. Het grootste deel van de flora en fauna die hier te vinden is, is hier via de lucht, via vogels of via het water gekomen. Eenmaal hier aangekomen, zijn ze aangepast aan de omstandigheden en daarmee vaak na duizenden jaren uitgegroeid tot een eigen soort. Door een overschot of in sommige gevallen juist een tekort aan voedsel of door een gebrek aan vijanden zijn soorten relatief snel geëvolueerd. Voor Darwin was dat natuurlijk ook de aanleiding voor zijn evolutietheorie. Deze heeft hij gebaseerd op de verschillende soorten vinken hier. 

Van de eilanden zijn er slechts vijf bewoond. In totaal zijn er circa 14 eilanden en heel veel rotsen die je ook als eiland zou kunnen zien. Daarnaast zijn er veel vulkanen die net niet vaak genoeg uitgebarsten zijn om daadwerkelijk eilanden te vormen. Deze liggen net onder de zeespiegel, wat varen lastig maakt.  

Met de komst van de Spaanse kolonisten (1535) is er wel af en toe bewoning geweest, maar door een gebrek aan vers water en voorzieningen niet permanent. Pas bijna 400 jaar (sinds 1929) later werd het wel permanent bewoond. Darwin was er daarvoor al. Hij was hier echter slechts voor vijf weken in het najaar van 1835. Op het onderzoek dat hij in deze vijf weken deed, is zijn evolutietheorie gebaseerd die hij wel pas 24 jaar later (1859) publiceerde.
Sinds 1959 is de Galapagos een beschermd gebied. Daarvoor was het onder ander een tijdje een militaire basis van de VS (WOII). 

Zondagmiddag bezochten we Santa Cruz Island, Bachas beach. Hier zagen we onder andere pelikanen, zwarte (zee)leguanen, flamingo's en grote, rode krabben. Een heel gaaf begin! Ook zagen we verschillende (zee)schildpadnesten en het spoor van een schildpad die onlangs eieren heeft gelegd. Er zijn 4 soorten zeeschildpadden te vinden op en rond de eilanden, maar alleen de Green Pacific turtle legt haar eieren op de Galapagos. Na 20 jaar komen ze terug om eieren te leggen op precies het strand waar ze zijn geboren. Ze leggen 1 keer per 2 jaar eieren en dan leggen ze er gemiddeld 127. Ze leggen deze eieren echter niet in 1 keer, maar in 3-4 keer met steeds enkele dagen ertussen. Van alle eieren overleeft slechts 1 procent.
Terwijl ik dit schrijf, worden er black tip haaien van circa 2 meter gespot rondom de boot. Ze zwemmen vlak onder ons door en komen erg dichtbij..heel mooi!

Onze boot:
We hadden in het vliegtuig en op de luchthaven al veel mensen gezien waarvan we niet hoopten dat ze op onze boot zaten, maar dat zaten ze gelukkig ook niet ;-). We zaten met 2 andere stellen, 2 vrienden, een broer en een zus en 5 (later 6) 'losse' passagiers aan boord. Allemaal uit andere delen van de wereld. De andere 2 stellen en 1 jongen waren net als wij backpackers en de rest bestond in ieder geval ook uit actieve avonturiers. Een leuke groep bij elkaar! Met het eten en bij de activiteiten was het erg gezellig. Met name met een Zwitsers stel, een Australisch stel, een Canadese en een Nederlandse konden wij het goed vinden. Ook de bemanning en de gids (vernoemd naar Johan Cruyff ;-)) deden leuk mee.
De boot was een 16 persoonsboot; geen grote boot, maar met genoeg ruimte om te slapen, te eten en te relaxen op het bovenste dek. Wij hadden mazzel, want wij hadden 1 van de 2 hutten beneden met een twijfelaar; de rest had alleen stapelbedden en velen sliepen bovendeks en hadden meer last van de golfslag. 
Het eten aan boord was ook prima: gezond, lekker en afwisselend.

De route die wij hebben uitgekozen (noordwest), kunnen we aan iedereen aanraden: erg mooi en afwisselend. En ook deze tijd van het jaar (feb-april) waarin de zee rustiger en warmer is, er minder toeristen zijn, de frigates vogels paringstijd hebben en alle beesten goed te zien zijn, is aan te raden.  Maar..de Galapagos is sowieso echt de moeite waard; wanneer je ook gaat en waar je ook precies heen gaat!

Veel liefs,
Nol en Catelijne